poczytywać sobie coś za zaszczyt

См. также в других словарях:

• poczytywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, poczytywaćtuję, poczytywaćtuje, poczytywaćany {{/stl 8}}– poczytać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, poczytywaćam, poczytywaća, poczytywaćają, poczytywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} uznawać kogoś, coś za kogoś, za coś, odbierać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaszczyt — m IV, D. u, Ms. zaszczytycie; lm M. y 1. «to, co stanowi powód do dumy, co przynosi chlubę; wyróżnienie, honor» Dostąpić zaszczytu. Poczytywać sobie coś za zaszczyt. Coś przynosi komuś zaszczyt. ∆ Mam zaszczyt (prosić, zakomunikować, złożyć… …   Słownik języka polskiego

• poczytać — dk I, poczytaćam, poczytaćasz, poczytaćają, poczytaćaj, poczytaćał, poczytaćany poczytywać ndk VIIIa, poczytaćtuję, poczytaćtujesz, poczytaćtuj, poczytaćywał, poczytaćywany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na czytaniu» Poczytać sobie książkę,… …   Słownik języka polskiego

• chluba — ż IV, CMs. chlubabie 1. lm D. chlub «ten, kim (to, czym) się można chlubić, chwalić, kto (co) przynosi zaszczyt, chwałę; przedmiot chwały, dumy» Być chlubą rodziców, szkoły. 2. blm «chwała, zaszczyt, sława» Mieć, uważać, poczytywać sobie coś za… …   Słownik języka polskiego

• uważać — ndk I, uważaćam, uważaćasz, uważaćają, uważaćaj, uważaćał 1. «natężać, skupiać uwagę; być uważnym, ostrożnym» Uważać na lekcjach. Uważaj, żebyś się nie zaziębił. 2. «zwracać uwagę na kogoś lub na coś; obserwować» Uważać na drogę. 3. «pilnować,… …   Słownik języka polskiego